بررسی رابطه بین خودپنداره تحصیلی و اضطراب یادگیری زبان خارجی
کد مقاله : 1168-CNF-FULL
نویسندگان
زینب سازگار *
گروه زبان انگلیسی، دانشگاه فرهنگیان، مشهد، ایران
چکیده مقاله
تعدادی از محققان اذعان کرده اند که خودپنداره های تحصیلی تأثیر تعیین کننده ای در پیشرفت تحصیلی دارند. هنوز هم، تحقیقات کمی برای درک رابطه بین اضطراب زبان خارجی و متغیرهای خودپنداره تحصیلی انجام شده است. مطالعه حاضر تلاشی برای کشف رابطه بین اضطراب یادگیری زبان خارجی و خودپنداره تحصیلی در میان دانش آموزان ایرانی دبیرستانی است. افراد شرکت کننده در این پژوهش، 33 دانش آموز دختر دبیرستان های شهرستان داورزان در کلاس های پایه دهم و یازدهم بودند. داده ها از طریق دو پرسشنامه جمع آوری شد: مقیاس اضطراب کلاس درس زبان های خارجی توسط هورویتس ، هورویتس و کوپ (1986) و مقیاس خودپنداره تحصیلی که توسط لیو و وانگ (2005) طراحی شده اند. از آزمون t نمونه های مستقل برای آزمون تفاوت معناداری بین اضطراب یادگیری زبان انگلیسی و نمرات دانش آموزان دبیرستان و برای تعیین رابطه بین اضطراب کلاس درس زبان های خارجی و خودپنداره تحصیلی، تحلیل همبستگی استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین اضطراب زبان خارجی و نمرات دبیرستان تفاوت معناداری وجود ندارد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که بین اضطراب کلاس درس زبان های خارجی و خودپنداره تحصیلی در بین دانش آموزان رابطه منفی معنی داری وجود دارد. بنابراین، با بهبود خودپنداره تحصیلی دانش آموزان، اضطراب زبان خارجی آن ها کاهش می یابد. نتایج این مطالعه با آرنائزکاسترو و پرز-لوزاردودیاز (2016)؛ لیو (2012)؛ مکین تایر(1999)؛ مکین تایر، نویلز و سلمنت(1997)؛انویوگبوز، بیلی و دیلی (1999) مطابقت دارد. این یافته ها شامل پیامدهای آموزشی برای معلمان زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی است.
کلیدواژه ها
خودپنداره تحصیلی، اضطراب کلاس ، زبان آموزان زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی ، نمره
وضعیت: پذیرفته شده